Kot sfinks – charakterystyka rasy

kot sfinks

Kot sfinks to bardzo charakterystyczna rasa, którą wyróżnia przede wszystkim brak owłosienia. Nagość przedstawicieli tej rasy nie jest ich jedyną nietypową cechą, ponieważ posiadają również bardzo specyficzną budowę oraz fałdy skórne. Kot sfinks występuje w trzech odmianach – dońskiej, petersburskiej oraz kanadyjskiej. Rasa ta ukształtowała się na skutek krzyżowań z innymi, a brak sierści stanowi dominujący efekt mutacji genetycznej.

Wygląd kota rasy sfinks

  • Sfinksy to koty mocno umięśnione i atletyczne, ale przy tym średniej wielkości.
  • Przedstawiciele rasy dońskiej i kanadyjskiej dojrzewają ok. 12 miesiąca życia, natomiast rasy petersburskiej w wieku około 18-24 miesięcy.
  • Dorosły samiec waży średnio 4-6 kg, a samica ok. 2-4 kg.
  • Długość ciała kota sfinks wynosi do 25-30 cm.
  • Sfinks to kot bez sierści, jednak posiada delikatny meszek.
  • Zwierzę tej rasy może mieć praktycznie dowolne umaszczenie –  u dońskich nie występuje jedynie szata bursztynowa.
  • U kotów sfinksów dopuszczalne są wszystkie kolory oczu, włącznie z niebieskim, żółtym, zielonym, złotym czy akwamarynowym.

Charakter kota sfinksa

Kot sfinks w każdej z występujących odmian to zwierzę łagodne i czułe, chętne do kontaktu z właścicielem. W dużym stopniu wynika to z braku sierści, która zachęca do poszukiwania źródeł ciepła i przytulności. Wykazują się dużą inteligencją, a także przebadają za zabawami. Przedstawicie tej rasy nie potrzebują towarzystwa innych zwierząt, jednak źle znoszą brak kontaktu z człowiekiem. W towarzystwie opiekuna nie sprawiają kłopotów w podróży, a pobyt w nowych miejscach nie jest dla nich stresujący. Jeżeli sfinks ma być kotem wychodzącym, w słoneczne dni może potrzebować zastosowania kremu przeciwsłonecznego.

Zdrowie kota rasy sfinks

Skóra kota rasy sfinks wytwarza duże ilości sebum, które z uwagi na brak sierści blokuje pory. Aby utrzymać odpowiedni poziom higieny, konieczna jest systematyczna pielęgnacja. Zwierzęta te wymagają również regularnego czyszczenia uszu, ze względu na dużą produkcję woskowiny. Podobnie jak inne rasy kotów powstałe na skutek krzyżówek, sfinksy narażone są na występowanie różnych dolegliwości. Zwierzęta te stosunkowo często dziedzicznie chorują na serce, w tym na kardiomiopatię przerostową. U sfinksów powszechne są również choroby skórne, np. mastocytoza. W przypadku przedstawicieli tej rasy, bardzo duże znaczenie ma grupa krwi reproduktora. Jej odpowiedni dobór na etapie rozmnażania pozwala na wyeliminowanie ryzyka rozwoju niedokrwistości hemolitycznej, która jest śmiertelna dla kociąt.

PODOBNE ARTYKUŁY

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *