Koci katar – jak go rozpoznać i leczyć?

koci katar

Koci katar to choroba zakaźna kotów, powodowana aktywnością dwóch wirusów – herpewirusa typu 1 (FHV-1 oraz kalciwirusa (CV-1). U poszczególnych osobników obraz kliniczny tego schorzenia jest różny, ze względu na częste powikłania bakteryjne. Koci katar to choroba w większości przypadków uleczalna, jednak wymaga podjęcia odpowiednio szybkich działań.

Przyczyny kociego kataru

Do zarażenia kocim katarem dochodzi poprzez kontakt z zakażonym zwierzęciem lub jego wydzielinami, a także na skutek obcowania z bezobjawowym nosicielem. Czynniki infekcyjne mogą znajdować się zarówno w wydzielinach z gardła, nosa i worków spojówkowych, jak i w kale czy moczu. Do zakażenia dochodzi ponadto przez wspólne klatki, kuwety i miski, a także odzież, buty czy ręce opiekunów. Na koci katar najbardziej narażone są osobniki przebywające w gorszych warunkach sanitarnych i dużych skupiskach, np. w schroniskach. Istnieje prawdopodobieństwo zakażenia przez krycie i zakażenia płodów w łonie matki, co często bywa przyczyną czasowej bezpłodności i poronień.

Objawy kociego kataru

Najczęściej spotykanym objawem choroby jest katar u kota, a także kichanie, ślinienie oraz jednostronny lub obustronny wypływ z oczu – surowiczy oraz ropny. U zakażonego zwierzęcia występuje też osowiałość oraz senność. Stany zapalne górnych dróg oddechowych są najbardziej typowe w przypadku FHV-1 i obejmują miejsce kontaktu wirusa z błoną śluzową, natomiast przy FCV-1 dodatkowo pojawiają się owrzodzenia w jamie ustnej. Taki sen zniechęca kota do picia wody i przyjmowania posiłków, przez co konieczne może się okazać podawanie kroplówki. Z czasem pojawić może się również kaszel, wynikający z nadmiernej ilości wydzieliny spływającej do gardła. Objawy te są szczególnie groźne, ponieważ wyniszczają organizm.

Leczenie kociego kataru

Koci katar leczony jest głównie objawowo, a także poprzez zwiększanie odporności zwierzęcia. Jeżeli nie występują powikłania bakteryjne, zastosować można antybiotykoterapię. Kluczowe znaczenie ma zachowanie higieny, czyli usuwanie wydzieliny z nosa i spojówek oraz mycie kuwet czy misek. W leczeniu pomocne jest także zwiększenie wilgotności powietrza, np. poprzez inhalacje. W ten sposób zwierzę może łatwiej pozbyć się zaschniętej wydzieliny z dróg oddechowych, co ułatwia oddychanie. W profilaktyce bardzo istotne są szczepienia na choroby zakaźne kotów, wykonywane u kociąt zgodnie ze schematem zaleconym przez weterynarza. Ich regularne powtarzanie znacząco zmniejsza ryzyko infekcji, a także minimalizuje dokuczliwość ewentualnych objawów klinicznych. Koci katar jest chorobą bardzo groźną, ponieważ brak specjalistycznego leczenia może prowadzić do trwałych niepełnosprawności lub nawet śmierci.

PODOBNE ARTYKUŁY

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *